Sometimes it snows in April
5 Δεκεμβρίου, 2007
…Sometimes it snows in April….
Η φωνή του Prince ξεπήδησε από τα ηχεία χτες μετά τα μεσάνυχτα,
λίγο πριν κλείσω τη μουσική να πάω για ύπνο
ήταν αυτό το κλικ που έκανε μέσα μου
σαν χαμένη μυρωδιά της παιδικής ηλικίας
απρόσκλητη μελωδία
κι όμως τόσο ταιριαστή στη στιγμή
ακριβώς επειδή δεν την περίμενα.
…Sometimes I wish that life was never ending…
το σιγοτραγουδούσα στην εφηβεία
δεν θυμάμαι πια γιατί, για ποιον, για πόσο
…springtime reminds me of Tracy’s tears …
Κάποιες φορές μια μουσική
σε κάνει να θέλεις να τη μοιραστείς.
(To βιντεάκι άσχετο… )
6 Δεκεμβρίου, 2007 στο 11:06 πμ
…Sometimes it snows in April….
…να γιατί χρειαζεται να έχεις πάντα ένα καλό παπλωματάκι στη καβάντζα…
:Ο)
6 Δεκεμβρίου, 2007 στο 4:12 μμ
Μοιράζεται μια μουσική που μυρίζει σαν χαμένη εποχή?
28 Δεκεμβρίου, 2007 στο 3:02 μμ
xronia polla poetry will only guarantee us…
5 Φεβρουαρίου, 2008 στο 3:56 μμ
το κείμενο, καλό, δεν έχω μυαλό σήμερα για κείμενα
μα το βιντεάκι, όλα τα λεφτά! περιμένω να γίνει καλά ο σεραφειμάκος μου να του το δείξω. η αδέξια αγάπη είναι τελικά η πιο δεξιοτέχνισα. συμφωνείτε; όλο το μεγαλείο εκεί πάει.
5 Φεβρουαρίου, 2008 στο 7:44 μμ
Καλησπέρα σε όλους! Το τελευταίο σχόλιο έγινε αφορμή να ξαναγυρίσω στο blog μου σαν το απολωλός πρόβατο…
Σε χαιρετώ, Ελένη και από εδώ, έμαθα καλά νέα για σένα :=)
Περαστικά στον Σεραφείμ!